MBP

Od nagłej śmierci ukochanego męża Oliwia udaje, że żyje, choć tak naprawdę wegetuje, pogrążona w depresji. Od miesięcy nie opuszcza swojego zabałaganionego mieszkania, a dom, zamiast azylem, staje się więzieniem. Jej samotność przerywają jedynie telefony od rodziny, przyjaciółka Gabrysia i tajemniczy sąsiad Mikołaj, z którym Oliwia widuje się tylko przez mleczną szybę oddzielającą ich balkony.

Czy z ich pomocą uda jej się wrócić do świata? I czy ma do czego wracać, kiedy wszystko wskazuje na to, że wyczerpała już limit swojego szczęścia?

To książka o samotności i depresji, ale przede wszystkim o tym, że w każdej sytuacji można odnaleźć nadzieję na lepsze jutro.

Depresja sprawia, że ogarnia cię przygnębienie, tracisz apetyt, dopadają cię lęki i fobie, zaniedbujesz codzienne obowiązki, wreszcie - nie masz siły wstać z łóżka. Zazwyczaj przechodzisz kurację i po pewnym czasie wszystko wraca do normy, choroba mija, zdrowiejesz. Okazuje się jednak, że nie zawsze tak bywa.Gillian Marchenko od wczesnego dzieciństwa zmaga się z dystymią - rodzajem przewlekłej depresji, którą postronni postrzegali przez lata jako skłonność do melancholii, wieczne niezadowolenie, wręcz ponuractwo. Zdarzają się jej także epizody ciężkiej depresji. Mimo tych trudności autorka znajduje siłę do walki o własne życie. Robi to nie tylko dla siebie, ale przede wszystkim dla rodziny - męża i czterech córek.Żyję! Depresja mnie nie pokona to źródło wielu cennych wskazówek, jak sobie radzić z chorobą, i zastrzyk energii do walki o pełnię życia.